اصولا بعضی از آدمها به این دنیا میان که سوژه باشن.
من نمی فهمم واقعا چه لذتی می برن؟
اصلا لذت داره؟!!!
اینکه مخصوصا اشتباههای غلطت رو چندین و چند بار واسه همه تعریف کنی و اول از همه خودت به خودت بخندی!
اینکه با کوچیک کردن خودت باعث خنده بقیه شی فقط به این دلیل که مطرح بشی!
اینکه غیبت و پشت سرگویی عادت هر روزت باشه و فحش و ناسزا هم که البته....
.
.
.
منزجر کننده هست!
آخر یه شب این گریه ها سوی چشامو میبره
عطرت داره از پیرهنی که جا گذاشتی می پره
دایی جون روحت شاد
خیلی دلم برات تنگ شده...
برنده شدن احساس بسیار شیرینی است...
ایندفعه یه جورایی پرنده شدنم همراه با درد بود.
اما خوب می ارزید!
امیدوارم مدت زمان پرنده بودنم خیلی طولانی باشه این دفعه.